Zaparcie spastyczne

(kurczowe) spowodowane są nadmiernym skurczem jelit wynikającym z różnych przyczyn (np. ze stanów zapalnych). Jelita zaciskają się wokół stwardniałych mas kałowych, uniemożliwiając w ten sposób wypróżnienie i osłabiając perystaltykę jelit. W przypadku zaparć spastycznych może dochodzić do naprzemiennych zaparć i biegunek. Przy zaparciach spastycznych należy ostrożnie dobierać do diety błonnik. Nie może to być błonnik podrażniający jelita (który jest wskazany w zaparciach atonicznych). Należy ograniczyć przyjmowanie błonnika. Spastyczne mogą być również pochodzenia psychicznego. Przy wystąpieniu depresji, histerii, neurastenii, w rezultacie naruszenia refleksu na defekację, gdy odruchy na stolecInaczej kał, odpadowe produkty procesu trawienia. Kał powstaje w jelicie grubym. Resztki pokarmowe przemieszczane z jelita cienkiego do jelita grubego mają konsystencję stosunkowo płynną. Dopiero w jelicie grubym dochodzi do końcowej fazy resorpcji wody i zagęszczenia kału. Wydalany kał jest istotnym źródłem informacji co dzieje się w naszym organiźmie. Podczas oglądania naszego stolca powinniśmy zwrócić uwagę na jego konsystencję, kształt, barwę, zapach, obecność fragmentów lub całych pasożytów, domieszkę krwi, śluzu czy też treści ropnej. Istotna jest także częstość wypróżnień. Za prawidłowe uważa się oddawanie jednego stolca w ciągu dnia, jednak do osób o właściwym wypróżnianiu się można zaliczyć również te, u których występuje ono co najmniej 3 razy w tygodniu, pod warunkiem że kał ma prawidłową spoistość, zabarwienie oraz objętość i wagę. nie występują, nawet przy przepełnionym jelicie grubym.