Metoda Brickera

Rodzaj operacji układu moczowego – wytwarzania zastępczego pećherza jelitowego. Polega na wszczepieniu moczowodow do izolowanej pętli jelita krętego, której dalszy koniec wszczepia się w skórę. Odcięte przy pęcherzu moczowodyCzęść układu moczowego. Parzyste przewody o długości ok. 27-30 cm biegnące z miedniczek nerkowych do pęcherza moczowego. Przewody te mają dobrze rozwiniętą błonę mięśniową i są wyścielone błoną śluzową. Zadaniem moczowodów jest transport moczu wyprodukowanego w nerkach do pęcherza moczowego, skąd jest on wydalany. preparuje się ku górze. Pętlę jelitową o długości ok. 15 cm odcina się w odległości ok. 10 cm od połączenia krętniczo- kątniczego. Koniec do końca zespala się przewód pokarmowy. Odcinek bliższy izolowanej pętli jelitowej zamyka się na głucho. MoczowodyCzęść układu moczowego. Parzyste przewody o długości ok. 27-30 cm biegnące z miedniczek nerkowych do pęcherza moczowego. Przewody te mają dobrze rozwiniętą błonę mięśniową i są wyścielone błoną śluzową. Zadaniem moczowodów jest transport moczu wyprodukowanego w nerkach do pęcherza moczowego, skąd jest on wydalany. zespala się, wszywając do boku podśluzowkowo pojedynczymi szwami. Całość zespolenia pokrywa się otrzewną. Odcinek dalszy wyprowadza się na zewnątrz i wszywa dwuwarstwowo w powłok (urostomiaStomia moczowodowa. Rodzaj stomii wydalniczej. Konieczność jej wyłonienia jest związana najczęściej z przymusem usunięcia pęcherza moczowego uszkodzonego w wyniku choroby bądź wypadku. Po wycięciu pęcherza moczowego moczowody łączy się z fragmentem specjalnie przygotowanego jelita cienkiego, który ma ujście na skórze brzucha. Wyłonienie jej prowadzi do utworzenia nowej drogi oddawania moczu, z pominięciem pęcherza moczowego. Wypływ moczu ma charakter ciągły. Urostomia zwykle zlokalizowana jest po prawej stronie ciała. Jest ogólną nazwą połączeń wytworzonych między drogami moczowymi - miedniczką nerkową, moczowodami, pęcherzem moczowym lub cewką moczową męską - a skórą w celu zapewnienia swobodnego odpływu moczu z dróg moczowych na zewnątrz. W języku polskim nie ma odrębnych określeń dla przetok wytworzonych chirurgicznie (stomia) i przetok powstałych samoistnie (fistula). Urostomia może mieć charakter definitywny lub jest wytwarzana tylko na pewien czas. Odprowadzenie moczu (OM) z dróg moczowych można zapewnić wprowadzając do nich przez powłoki cewnik po nakłuciu przezskórnym poszerzonej miedniczki nerkowej lub pęcherza moczowego. Przetoki tego rodzaju wytwarza się na ogół na pewien czas, jednak u niektórych chorych muszą one pełnić rolę przetok definitywnych. Do wytworzenia czasowej przetoki moczowej metodą nakłucia przezskórnego wykorzystuje się przeznaczone do tego celu zestawy sprzętu. Przetoki definitywne konstruuje się zwykle z użyciem izolowanej pętli jelitowej, stanowiącej przewodnik (conduit), którego jeden koniec (dalszy) jest zespolony z otworem skórnym przetoki, a do drugiego wszczepione są moczowody. Niekiedy dogłowowy koniec conduit zespala się z miedniczką lub miedniczkami nerkowymi (jeśli do odprowadzenia moczu nie można wykorzystać moczowodów) bądź z pęcherzem moczowym (jeśli oddawanie moczu przez cewkę nie jest możliwe). Przetoki definitywne można podzielić na niezapewniające trzymania moczu (otwarte) oraz zapewniające trzymanie moczu (kontynentne).).