Wytworzenie szczelnego (kontynentnego) zbiornika na mocz ma na celu zapewnienie kontroli nad wydalaniem. Zbiornik można skonstruować z jelita biodrowego, kątnicy i wstępnicy oraz fragmentu poprzecznicy wraz z zagięciem wątrobowym okrężnicy lub z fragmentu jelita biodrowego, kątnicy i wstępnicy. Odcinek jelita biodrowego łączący zbiornik ze skórnym otworem przetoki jest uformowany tak, że pełni rolę jednokierunkowej zastawki - zastawka zapobiega spontanicznemu wypływaniu moczu ze zbiornika i umożliwia wprowadzenie cewnika do zbiornika lub jest odpowiednio zwężony na całej długości, dzięki czemu zostaje uciśnięta w razie wzrostu ciśnienia śródbrzusznego - do tego celu można wykorzystać zwężony chirurgicznie fragment jelita cienkiego lub wyrostek robaczkowy.