Niedokrwienne zapalenie jelita grubego

Choroba jelita grubego spowodowana niedostatecznym dopływem krwi do jego ściany. U podłoża choroby leży najczęściej miażdżyca tętnic krezkowych. Szczególnie narażone na niedokrwienie są okolice  zagięcia śledzionowego, zstępnica oraz górna część odbytnicy. Może mieć przebieg ostry lub przewlekły. Czynniki sprzyjające wystąpieniu niedokrwienia to choroby zapalne naczyń, wstrząs, świeży zawał, niewydolność serca, zator, sepsa, stany nadkrzepliwości, doustne środki antykoncepcyjne, glikozydy naparstnicy, leki hipotensyjne, środki obkurczające naczynia, operacje tętniaków aorty brzusznej, brzuszno-kroczowa resekcja odbytnicy oraz zwężenie okrężnicy wywołane nowotworem lub zapaleniem uchyłków, a także stres, nadużywanie alkoholu, nieodpowiednia dieta. Ostre niedokrwienie najczęściej jest spowodowane zatorem tętniczym. Wtedy jedno z trzech głównych naczyń krwionośnych zaopatrujących jelita zostaje nagle zaczopowane materiałem zatorowym (najczęściej skrzepliną). Objawy rozpoczynają się gwałtownie, bardzo silnym bólem brzucha (przeważnie w lewej jego połowie). Nagłe zamknięcie tętnicy zaopatrującej jelito można przyrównać do zawału serca. W tym przypadku jest to również stan bezpośredniego zagrożenia życia. Szybko dochodzi do niedokrwienia a następnie martwicy ściany jelita, rozwija się zapalenie otrzewnej i wstrząs.