Małoinwazyjna metoda pozwalająca bez znacznego otwarcia janmy brzusznej diagnozować oraz leczyć chorych. Jest to wziernikowe badanie jamy brzusznej z pomocą specjalnego zestawu urządzeń w którego skład wchodzą: laparoskop (wziernik z zamontowaną kamerą, która umożliwia przekaz obrazu z miejsca badanego na monitor), trokarów (to urządzenia, które umożliwiają wprowadzenie instrumentów), igły Veressa (pozwala ona na pierwszy dostęp "na ślepo"), insuflatora (urządzenie, które wprowadza powietrze do jamy otrzewnej i wywołuję odmę w celu przeprowadzenia diagnostyki bądź zabiegu), diatermia oraz zestawu narzędzi chirurgicznych. Należy pamiętać, że małoinwazyjna metoda laparoskopowa jest równie poważnym zabiegiem jak ten przeprowadzony metodą tradycyjną i po takim zabiegu należy stosować równie restrykcyjne zalecenia lekarskie. Laparoskopowe możliwości diagnozowania wielu schorzeń przyczyniło się do zwiększenia ich wykrywalności i możliwości podjęcia szybkiego celowanego leczenia. Znalazła ona szerokie zastosowanie w wielu specjalnościach medycyny, m. in. w ginekologii oraz gastrologii umożliwia wizualną ocenę narządów.