Zbiornik Kock’a

Używa się również nazwy zbiornik Kocha. Jest to rodzaj ileostomii umożliwiającej trzymanie stolca, czyli kontrolowanie wypróżniania. Zabieg polega na całkowitym wycięciu odbytnicy i okrężnicy. Wewnątrz brzucha konstruuje się zbiornik z jelita cienkiego, w którym gromadzi się stolecInaczej kał, odpadowe produkty procesu trawienia. Kał powstaje w jelicie grubym. Resztki pokarmowe przemieszczane z jelita cienkiego do jelita grubego mają konsystencję stosunkowo płynną. Dopiero w jelicie grubym dochodzi do końcowej fazy resorpcji wody i zagęszczenia kału. Wydalany kał jest istotnym źródłem informacji co dzieje się w naszym organiźmie. Podczas oglądania naszego stolca powinniśmy zwrócić uwagę na jego konsystencję, kształt, barwę, zapach, obecność fragmentów lub całych pasożytów, domieszkę krwi, śluzu czy też treści ropnej. Istotna jest także częstość wypróżnień. Za prawidłowe uważa się oddawanie jednego stolca w ciągu dnia, jednak do osób o właściwym wypróżnianiu się można zaliczyć również te, u których występuje ono co najmniej 3 razy w tygodniu, pod warunkiem że kał ma prawidłową spoistość, zabarwienie oraz objętość i wagę.. Do wewnętrznego zbiornika przez stomię wprowadza się cewnikWyrób medyczny w postaci giętej rurki wykonanej z elastycznego tworzywa sztucznego. Służy do wprowadzania do narządów i jam ciała najczęściej w celu pobrania, odbarczenia, odprowadzenia (np. moczu), wprowadzenia (np. Leku, kontrastu) lub dokonania pomiaru np. ciśnienia czy temperatury. w celu odprowadzenia kału na zewnątrz. Ujście zbiornika zamyka zastawka blokująca samoistne wypłynięcie treści jelitowej na zewnątrz. Niestety, ta metoda jest obarczona wieloma powikłaniami, w tym związanymi z samym rezerwuarem- jak przemieszczenie się brodawki zastawki i zapalenie ściany zbiornika- w dodatku do zwykłych powikłań towarzyszących całkowitemu wycięciu okrężnicy i odbytnicy.