Wewnętrzny zbiornik jelitowyNazywany zespoleniem jelitowym (pouch). Tworzy się z fragmentu jelita cienkiego i przyłącza się go do odbytu. Może zostać wykonany w przypadku konieczności usunięcia odbytnicy wraz ze zmienionym chorobowo fragmentem jelita, ale przy zachowaniu zwieraczy odbytu. Ma on na celu zastąpienie odbytnicy. Takie rozwiązanie nie wymaga stomii, a stolec jest wydalany naturalną drogą. Taką operację wykonuje się często w paru etapach. Na pierwszy etap składa się usunięcie części jelita, po czym konstruuje się wewnętrzny zbiornik z fragmentu jelita cienkiego, co zespala go z odbytem i jednocześnie wyłania się stomię (stomia odbarczająca, którą pozostawia się przez jakiś czas, aby nastąpiło wygojenie się zbiornika). W drugim etapie zamyka się jelito cienkie i likwiduje stomię., nazywany też pouchem lub zespoleniem jelitowym, może być wykonany, gdy konieczne było usunięcie odbytnicy, ale pozostawione są zwieraczeMięśnie okrężnie otaczające jakąś strukturę ze światłem. W organizmie występuje kilka rodzajów zwieraczy, np. odwźiernik w żołądku, zwieracze w odbycie. Stomia nie posiada zwieraczy dlatego nie jest możliwe kontrolowanie wypływającej z niej treści jelitowej. odbytu. Po usunięciu (zmienionej chorobowo) części jelita, konstruuje się z jego końcowego fragmentu zbiornik, który ma na celu zastąpienie odbytnicy. Łączy się go następnie z odbytem. Operację tę wykonuje się tylko wtedy, gdy zwieraczeMięśnie okrężnie otaczające jakąś strukturę ze światłem. W organizmie występuje kilka rodzajów zwieraczy, np. odwźiernik w żołądku, zwieracze w odbycie. Stomia nie posiada zwieraczy dlatego nie jest możliwe kontrolowanie wypływającej z niej treści jelitowej. odbytu są pozostawione i prawidłowo funkcjonują, dzięki czemu pacjent może kontrolować wypróżnianie.