Zastawka krętniczo-kątnicza

Inaczej zastawka BauhinaZastawka krętniczo-kątnicza. Moment łączenia w którym jelito cienkie przechodzi w jelito grube. Zastawka Bauhina znajduje się na końcu jelita krętego, ostatniej części jelita cienkiego, a tym samym na początku jelita ślepego (kątnicy), pierwszej części jelita grubego. Stąd nazwa - "krętnicza" od jelita krętego, a "kątnicza" od kątnicy. Druga nazwa - zastawka Bauhina - pochodzi od nazwiska szwajcarskiego lekarza, Gasparda Bauhina. Zastawka Bauhina ma kształt przypominający szczelinę. Złożona jest z dwóch warg: górnej i dolnej. Górna należy do okrężnicy wstępującej, a dolna - do kątnicy. Wargi złączone są przednim i tylnym wędzidełkiem. Zastawka krętniczo-kątnicza wyściełana jest błoną śluzową, błoną podśluzową oraz mięśniówką, która tworzy mięsień zwieracz. Od strony jelita cienkiego zastawka pokryta jest kosmkami jelitowymi. Podstawowa funkcja zastawki krętniczo-kątniczej to przede wszystkim powstrzymywanie cofania się treści z jelita grubego do cienkiego. Zastawka spełnia również rolę bariery dla flory bakteryjnej jelita grubego. Dzięki zastawce Bauhina do jelita cienkiego niemalże wcale nie przenoszą się bakterie.. Moment łączenia w którym jelito cienkieNajdłuższa część przewodu pokarmowego. Ma średnio ok 5-6m długości co stanowi około 75% długości całego przewodu pokarmowego. W nim zachodzą najważniejsze procesy trawienne i wchłanianie. Zajmuje centralną część jamy brzusznej. Możemy podzielić je na 3 części: dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte. Do dwunastnicy doprowadzane są enzymy trzustkowe i żółć. Jest to najbliższa część jelita, wychodząca od żołądka. W jelicie czczym (wyglądem przypomina rurę od odkurzacza ze względu na fałdy okrężne) zachodzą procesy trawienne przy udziale soków jelitowych (rozkładanie dwucukrów, dwu/trójpeptydów, tłuszczy itd.). Znajduje się tu wiele kosmków (zwiększają powierzchnię chłonną ok. 10 razy), czyli dobrze ukrwionych struktur z bogatą siecią naczyń limfatycznych, które przyjmują produkty trawienia. Do działania enzymów trawiennych potrzebne jest zasadowe pH, więc sok jelitowy oprócz enzymów trawiennych bogaty jest w wodorowęglany. Jelito kręte jest końcowym odcinkiem z zastawką krętniczo-kątniczą, która reguluje przemieszczanie się mas pokarmowych do jelita grubego. przechodzi w jelito grubeOstatnia część układu pokarmowego łącząca jelito cienkie z odbytem. Jelito grube składa się z następujących części: jelito ślepe (inaczej kątnica) – z jego przyśrodkowej ściany wychodzi wyrostek robaczkowy, położony wewnątrzotrzewnowo; okrężnica, która dzieli się na wstępnicę, poprzecznicę oraz zstępnicę i esicę. Stąd uformowana masa kałowa kierowana jest do odbytnicy i wydalana przez odbyt. W jelicie grubym odbywa się końcowy proces formowania kału. Błona śluzowa jelita grubego nie tworzy kosmków jelitowych, jest silnie pofałdowana, co zwiększa jego powierzchnię. W jelicie grubym zachodzi końcowy etap wchłaniania wody, elektrolitów i soli mineralnych z resztek pokarmowych. Występują tutaj także bakterie symbiotyczne, produkujące witaminę K, oraz niektóre witaminy z grupy B. Jelito grube człowieka dorosłego, zwłaszcza w podeszłym wieku, często wypełnione jest kamieniami kałowymi, stwardniałymii gnijącymi resztkami nie strawionych pokarmów. Okrężnica przystosowana jest do przetwarzania ok.2,5 kg pożywienia jednorazowo. Gdy ta masa zostanie przekroczona, układ mięśniowy jelita nie jest w stanie utrzymać zbyt dużego ciężaru, jelito ulega rozciągnięciu, jego mięśniówka jest osłabiona i pogarsza się motoryka. Dotyczy to zwłaszcza jelita poprzecznego, które zaczyna opadać i wyraźnie uciskać narządy położone wewnątrz miednicy. Często jest to przyczyną niepłodności, kiedy ucisk okrężnicy na macicę i jajowody uniemożliwia zapłodnienie. Niestrawione resztki pokarmowe pozostają w okrężnicy coraz dłużej. Powstające środowisko sprzyja rozwojowi niekorzystnej flory bakteryjnej, która produkuje przenikające do krwi toksyny, wywołując toksemię. Związki toksyczne powstające w trakcie procesów rozkładu w jelicie grubym nie są szkodliwe, jeśli są na bieżąco usuwane. Jeśli jednak wskutek nieprawidłowej pracy jelita następuje ich nadmierne gromadzenie się, zaczynają przenikać przez błonę śluzową jelita do krwi i wywołują liczne dolegliwości ze strony różnych organów.. Zastawka BauhinaZastawka krętniczo-kątnicza. Moment łączenia w którym jelito cienkie przechodzi w jelito grube. Zastawka Bauhina znajduje się na końcu jelita krętego, ostatniej części jelita cienkiego, a tym samym na początku jelita ślepego (kątnicy), pierwszej części jelita grubego. Stąd nazwa - "krętnicza" od jelita krętego, a "kątnicza" od kątnicy. Druga nazwa - zastawka Bauhina - pochodzi od nazwiska szwajcarskiego lekarza, Gasparda Bauhina. Zastawka Bauhina ma kształt przypominający szczelinę. Złożona jest z dwóch warg: górnej i dolnej. Górna należy do okrężnicy wstępującej, a dolna - do kątnicy. Wargi złączone są przednim i tylnym wędzidełkiem. Zastawka krętniczo-kątnicza wyściełana jest błoną śluzową, błoną podśluzową oraz mięśniówką, która tworzy mięsień zwieracz. Od strony jelita cienkiego zastawka pokryta jest kosmkami jelitowymi. Podstawowa funkcja zastawki krętniczo-kątniczej to przede wszystkim powstrzymywanie cofania się treści z jelita grubego do cienkiego. Zastawka spełnia również rolę bariery dla flory bakteryjnej jelita grubego. Dzięki zastawce Bauhina do jelita cienkiego niemalże wcale nie przenoszą się bakterie. znajduje się na końcu jelita krętego, ostatniej części jelita cienkiego, a tym samym na początku jelita ślepego (kątnicy), pierwszej części jelita grubego. Stąd nazwa – „krętnicza” od jelita krętego, a „kątnicza” od kątnicy. Druga nazwa – zastawka BauhinaZastawka krętniczo-kątnicza. Moment łączenia w którym jelito cienkie przechodzi w jelito grube. Zastawka Bauhina znajduje się na końcu jelita krętego, ostatniej części jelita cienkiego, a tym samym na początku jelita ślepego (kątnicy), pierwszej części jelita grubego. Stąd nazwa - "krętnicza" od jelita krętego, a "kątnicza" od kątnicy. Druga nazwa - zastawka Bauhina - pochodzi od nazwiska szwajcarskiego lekarza, Gasparda Bauhina. Zastawka Bauhina ma kształt przypominający szczelinę. Złożona jest z dwóch warg: górnej i dolnej. Górna należy do okrężnicy wstępującej, a dolna - do kątnicy. Wargi złączone są przednim i tylnym wędzidełkiem. Zastawka krętniczo-kątnicza wyściełana jest błoną śluzową, błoną podśluzową oraz mięśniówką, która tworzy mięsień zwieracz. Od strony jelita cienkiego zastawka pokryta jest kosmkami jelitowymi. Podstawowa funkcja zastawki krętniczo-kątniczej to przede wszystkim powstrzymywanie cofania się treści z jelita grubego do cienkiego. Zastawka spełnia również rolę bariery dla flory bakteryjnej jelita grubego. Dzięki zastawce Bauhina do jelita cienkiego niemalże wcale nie przenoszą się bakterie. – pochodzi od nazwiska szwajcarskiego lekarza, Gasparda Bauhina. Zastawka BauhinaZastawka krętniczo-kątnicza. Moment łączenia w którym jelito cienkie przechodzi w jelito grube. Zastawka Bauhina znajduje się na końcu jelita krętego, ostatniej części jelita cienkiego, a tym samym na początku jelita ślepego (kątnicy), pierwszej części jelita grubego. Stąd nazwa - "krętnicza" od jelita krętego, a "kątnicza" od kątnicy. Druga nazwa - zastawka Bauhina - pochodzi od nazwiska szwajcarskiego lekarza, Gasparda Bauhina. Zastawka Bauhina ma kształt przypominający szczelinę. Złożona jest z dwóch warg: górnej i dolnej. Górna należy do okrężnicy wstępującej, a dolna - do kątnicy. Wargi złączone są przednim i tylnym wędzidełkiem. Zastawka krętniczo-kątnicza wyściełana jest błoną śluzową, błoną podśluzową oraz mięśniówką, która tworzy mięsień zwieracz. Od strony jelita cienkiego zastawka pokryta jest kosmkami jelitowymi. Podstawowa funkcja zastawki krętniczo-kątniczej to przede wszystkim powstrzymywanie cofania się treści z jelita grubego do cienkiego. Zastawka spełnia również rolę bariery dla flory bakteryjnej jelita grubego. Dzięki zastawce Bauhina do jelita cienkiego niemalże wcale nie przenoszą się bakterie. ma kształt przypominający szczelinę. Złożona jest z dwóch warg: górnej i dolnej. Górna należy do okrężnicy wstępującej, a dolna – do kątnicy. Wargi złączone są przednim i tylnym wędzidełkiem. Zastawka krętniczo-kątniczaInaczej zastawka Bauhina. Moment łączenia w którym jelito cienkie przechodzi w jelito grube. Zastawka Bauhina znajduje się na końcu jelita krętego, ostatniej części jelita cienkiego, a tym samym na początku jelita ślepego (kątnicy), pierwszej części jelita grubego. Stąd nazwa - "krętnicza" od jelita krętego, a "kątnicza" od kątnicy. Druga nazwa - zastawka Bauhina - pochodzi od nazwiska szwajcarskiego lekarza, Gasparda Bauhina. Zastawka Bauhina ma kształt przypominający szczelinę. Złożona jest z dwóch warg: górnej i dolnej. Górna należy do okrężnicy wstępującej, a dolna - do kątnicy. Wargi złączone są przednim i tylnym wędzidełkiem. Zastawka krętniczo-kątnicza wyściełana jest błoną śluzową, błoną podśluzową oraz mięśniówką, która tworzy mięsień zwieracz. Od strony jelita cienkiego zastawka pokryta jest kosmkami jelitowymi. Podstawowa funkcja zastawki krętniczo-kątniczej to przede wszystkim powstrzymywanie cofania się treści z jelita grubego do cienkiego. Zastawka spełnia również rolę bariery dla flory bakteryjnej jelita grubego. Dzięki zastawce Bauhina do jelita cienkiego niemalże wcale nie przenoszą się bakterie. wyściełana jest błoną śluzową, błoną podśluzową oraz mięśniówką, która tworzy mięsień zwieracz. Od strony jelita cienkiego zastawka pokryta jest kosmkami jelitowymi. Podstawowa funkcja zastawki krętniczo-kątniczej to przede wszystkim powstrzymywanie cofania się treści z jelita grubego do cienkiego. Zastawka spełnia również rolę bariery dla flory bakteryjnej jelita grubego. Dzięki zastawce Bauhina do jelita cienkiego niemalże wcale nie przenoszą się bakterie.