Wrodzona nieprawidłowość, charakteryzującą się brakiem odbytu lub jego niewłaściwym położeniem. Dokładne przyczyny rozwoju wady są, jak dotychczas, nieznane. Prawdopodobnie ma ona związek z zaburzeniami rozwoju jelita grubego we wczesnym okresie życia płodu (około 7.—8. tygodnia życia płodu). Wady odbytu dzieli sie na: wady odbytu „wysokie”, w których odbytnicaWedług definicji National Cancer Institute z 2001r za odbytnicę uznaje się część jelita grubego położoną do 12 cm od brzegu odbytu mierzoną w badaniu sztywnym rektoskopem; według kryterium ESMO – 15 cm znajduje się nad kompleksem mięśniowym dźwigaczy – czyli w jamie brzusznej daleko od skóry dziecka wady odbytu „niskie”, w których odbytnicaWedług definicji National Cancer Institute z 2001r za odbytnicę uznaje się część jelita grubego położoną do 12 cm od brzegu odbytu mierzoną w badaniu sztywnym rektoskopem; według kryterium ESMO – 15 cm znajduje się blisko pod skórą. Zarośnięcie odbytu jest zazwyczaj rozpoznawane w czasie pierwszego badania, bezpośrednio po urodzeniu dziecka. Jeżeli wada nie zostanie rozpoznana, mogą wystąpić objawy niedrożności jelit. Pierwszym niepokojącym objawem może być wzdęcie brzuszka noworodka. Dlatego niezwykle ważne jest stwierdzenie oddania przez dziecko pierwszej smółki. Noworodek powinien oddać smółkę w ciągu pierwszych 24 godzin życia. Kolejnymi objawami są: niepokój dziecka oraz wymioty zieloną treścią jelitową.