Wewnętrzny zbiornik jelitowy

Nazywany zespoleniem jelitowym (pouch). Tworzy się z fragmentu jelita cienkiego i przyłącza się go do odbytu. Może zostać wykonany w przypadku konieczności usunięcia odbytnicy wraz ze zmienionym chorobowo fragmentem jelita, ale przy zachowaniu zwieraczy odbytu. Ma on na celu zastąpienie odbytnicy. Takie rozwiązanie nie wymaga stomii, a stolecInaczej kał, odpadowe produkty procesu trawienia. Kał powstaje w jelicie grubym. Resztki pokarmowe przemieszczane z jelita cienkiego do jelita grubego mają konsystencję stosunkowo płynną. Dopiero w jelicie grubym dochodzi do końcowej fazy resorpcji wody i zagęszczenia kału. Wydalany kał jest istotnym źródłem informacji co dzieje się w naszym organiźmie. Podczas oglądania naszego stolca powinniśmy zwrócić uwagę na jego konsystencję, kształt, barwę, zapach, obecność fragmentów lub całych pasożytów, domieszkę krwi, śluzu czy też treści ropnej. Istotna jest także częstość wypróżnień. Za prawidłowe uważa się oddawanie jednego stolca w ciągu dnia, jednak do osób o właściwym wypróżnianiu się można zaliczyć również te, u których występuje ono co najmniej 3 razy w tygodniu, pod warunkiem że kał ma prawidłową spoistość, zabarwienie oraz objętość i wagę. jest wydalany naturalną drogą. Taką operację wykonuje się często w paru etapach. Na pierwszy etap składa się usunięcie części jelita, po czym konstruuje się wewnętrzny zbiornik z fragmentu jelita cienkiego, co zespala go z odbytem i jednocześnie wyłania się stomię (stomia odbarczającaInaczej czasowa. Stomia jelitowa wykonana w celu czasowego odciążenia chorej części jelita. Po wyleczeniu przywraca się ciągłość przewodu pokarmowego., którą pozostawia się przez jakiś czas, aby nastąpiło wygojenie się zbiornika). W drugim etapie zamyka się jelito cienkieNajdłuższa część przewodu pokarmowego. Ma średnio ok 5-6m długości co stanowi około 75% długości całego przewodu pokarmowego. W nim zachodzą najważniejsze procesy trawienne i wchłanianie. Zajmuje centralną część jamy brzusznej. Możemy podzielić je na 3 części: dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte. Do dwunastnicy doprowadzane są enzymy trzustkowe i żółć. Jest to najbliższa część jelita, wychodząca od żołądka. W jelicie czczym (wyglądem przypomina rurę od odkurzacza ze względu na fałdy okrężne) zachodzą procesy trawienne przy udziale soków jelitowych (rozkładanie dwucukrów, dwu/trójpeptydów, tłuszczy itd.). Znajduje się tu wiele kosmków (zwiększają powierzchnię chłonną ok. 10 razy), czyli dobrze ukrwionych struktur z bogatą siecią naczyń limfatycznych, które przyjmują produkty trawienia. Do działania enzymów trawiennych potrzebne jest zasadowe pH, więc sok jelitowy oprócz enzymów trawiennych bogaty jest w wodorowęglany. Jelito kręte jest końcowym odcinkiem z zastawką krętniczo-kątniczą, która reguluje przemieszczanie się mas pokarmowych do jelita grubego. i likwiduje stomię.