Bycie nastolatkiem to jak jazda na rollercoasterze! Znasz to?

 

Okres dojrzewania to piękny, ale jednocześnie trudny okres. Trudny zarówno dla Ciebie, czyli osoby dojrzewającej, jak i dla tych, którzy są świadkami Twojego dojrzewania. Właściwie nie wiadomo kim jesteś jako nastolatek, jesteś na granicy dwóch światów: beztroskiego dzieciństwa i poważnego świata ludzi dorosłych. Z pewnością nie jesteś już dzieckiem – czujesz się za stary na to, aby nim być – ale masz także poczucie, że jesteś jeszcze zbyt młody, aby być dorosłym.

Zauważasz zmiany w budowie swojego ciała, wyglądzie, w sposobie myślenia i tym co jest dla Ciebie ważne. Ciało przybiera coraz bardziej kobiecy lub męski kształt. Uważniej zaczynasz obserwować swoją stomię. Myślisz – „mówili, że dała mi życie – ale jakie? Czy ktoś zwiąże się ze mną i moim woreczkiem? Tak bliżej… I jeszcze te pryszcze… i sterta innych rzeczy!” Dodatkowo czujesz brak zrozumienia wśród rodziców, opiekunów, nauczycieli.

Wiek dorastania, jak zapewne nie raz słyszałeś, jest okresem niezwykle burzliwym i emocjonalnym. Twoje uczucia są niezwykle intensywne. Czy chcesz czy nie – cechuje je wysokie napięcie: doznawany smutek jest bardzo głęboki, a przeżywana radość niezwykle silna.

Najgorsza jest ta chwiejność: raz jesteś załamany, nie wierzysz w swoje możliwości i powodzenia w jakiejkolwiek dziedzinie. W innych momentach przeżywasz poczucie własnej mocy, dzięki której mógłbyś przenosić góry. Skrajnie negatywne stany uczuciowe łatwo przechodzą w zdecydowanie pozytywne, smutek w radość, przygnębienie w entuzjazm i odwrotnie. To jak jazda na rollercoasterze: można czasem zwymiotować i kręci Ci się w głowie, ale bywa też zabawnie!

Godzinami słuchasz muzyki, albo pochłaniasz kolejną książkę. Kiedy jednak zobaczysz w telewizji przytuloną parę w Twoim wieku, smucisz się i odwracasz wzrok. Jeśli jesteś dziewczyną, z wypiekami na twarzy rozmawiasz z koleżankami tylko o męskiej części populacji, ale zdarza ci się również złorzeczyć – „Chłopcy są beznadziejni! Nie są mi do niczego potrzebni!” – Wiem, że tak masz. Może Cię to nie pocieszy, ale wiedz, że inni też tak mają. Nie jesteś w tym osamotniona bądź osamotniony. Wszystko z Tobą w porządku. Kiedyś to minie.

Będąc nastolatkiem marzysz o miłości, ale jednocześnie targa Tobą silny lęk, że nie znajdziesz nikogo, kto Cię pokocha. Przecież inni mają już sympatie, a ciebie nikt nawet nie poprosił do tańca na szkolnej imprezie. Stąd siłą rzeczy w Twojej głowie kiełkuje pytanie: „Dlaczego?”. Pojawia się myślenie: „Chyba coś ze mną nie tak!”. Celowo unikasz kontaktów z chłopcami lub dziewczynami, by na własnej skórze nie przekonać się o braku powodzenia, a może nawet to „najgorsze” już się stało. Okazałaś lub okazałeś zainteresowanie jakiejś osobie i zostałaś lub zostałeś zignorowany lub wyśmiany przed innymi. To dla ciebie naprawdę trudne. Rozumiem.

Najgorsze jest w tym wszystkim jest to, że swoje niepowodzenia przypisujesz stomii, że to wszystko przez nią! A ja zapewniam Cię, że to nie prawda. Te stany tak samo przeżywają osoby bez woreczka na brzuchu. Być może one mają dodatkowy problem, bo nie wiedzą kogo lub co obwinić za taki stan rzeczy. Może więc jesteś w lepszej sytuacji?

Zapewniam Cię – choć teraz możesz mieć wątpliwości – znam wiele, naprawdę wiele par, wśród których jedna z osób ma wyłonioną stomię, jeździ na wózku lub chodzi o kulach, lub ma kilka wspomnianych przypadłości na raz, a mimo to tworzy wspaniały związek. Ci ludzie, których mam teraz na myśli, też dorastali i też mieli obawy takie jak Ty! Teraz oni powtarzają innym, a ja powtarzam Tobie: życie uczuciowe nie zależy od Twojego „opakowania” – ale od Twojego wnętrza. Gdyby piękno i sława były gwarantem szczęścia
i związku, wszystkie aktorki, przystojni aktorzy, modele, modelki czy prezenterki, byliby najszczęśliwszymi ludźmi na świecie i tworzyli wzorowe, wspaniałe pary. Dobrze wiesz, że jednak tak nie jest.

Bianca-Beata Kotoro
psychosekuolog, psycholog, terapeuta,
psychoonkolog – specjalista w opiece stomijnej,
autorka książek dla dzieci i młodzieży,
ekspert telewizyjny i radiowy