„\u017bycie to nie bajka” to fraza, kt\u00f3r\u0105 s\u0142yszeli\u015bmy nie razi sami cz\u0119sto powtarzamy sobie w my\u015blach, gdy chcemy zamortyzowa\u0107 kolejny kopniak od losu.
Powtarzamy j\u0105 te\u017c swoim dzieciom, w tym samym celu\u2026. Wszak w bajkach to zawsze szcz\u0119\u015bliwe zako\u0144czenie, jasno i rado\u015bnie, a \u017cycie, jak to \u017cycie, rz\u0105dzi si\u0119 swoimi prawami i nie ma co tego por\u00f3wnywa\u0107\u2026
No nie do ko\u0144ca si\u0119 zgadzam z tym kolejnym stereotypem. Bo w\u0142a\u015bnie patrz\u0105c na to, co wok\u00f3\u0142 – wsz\u0119dzie widz\u0119 nawi\u0105zania..<\/p>\n\n\n\n
![\"\"](\"https:\/\/stomalife.pl\/blog-stomalife\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/7.-opowiem-ci-bajke-4-997x1024.jpg\")
<\/figure>\n\n\n\n<\/p>\n\n\n\n
Przyk\u0142ady? Bardzo prosz\u0119<\/p>\n\n\n\n
Ma\u0142a Syrenka jako\u015b nie skaka\u0142a pod niebo, mimo, \u017ce dosta\u0142a nogi – ale kosztem g\u0142osu.<\/p>\n\n\n\n
Ja\u015b i Ma\u0142gosia, tacy m\u0142odzi i ju\u017c jak Bonnie i Clyde, w wersji bajkowej, niby las, niby zielono, ale po puszczeniu z dymem z\u0142ej staruszki, trauma zosta\u0142a na zawsze.
\u015api\u0105ca Kr\u00f3lewna przespa\u0142a ca\u0142e \u017cycie. Obudzi\u0142a si\u0119 grubo po czasie i na dok\u0142adk\u0119 tylko dlatego, \u017ce jaki\u015b romantyczny typ skrad\u0142 jej ca\u0142usa. Wtedy, za taki czyn dosta\u0142 on p\u00f3\u0142 kr\u00f3lestwa, (nadal) m\u0142od\u0105 cho\u0107 przesz\u0142o stuletni\u0105 \u017con\u0119 i hojnych, kontaktowych te\u015bci\u00f3w. Dzi\u015b dosta\u0142by w twarz, zakaz zbli\u017cania si\u0119 i pozew o naruszenie nietykalno\u015bci cielesnej.
No i jeszcze Kopciuszek… Kopciuszek, jakby si\u0119 przyjrze\u0107 bli\u017cej, by\u0142 ofiar\u0105 przemocy domowej. Jego siostry, by zas\u0142u\u017cy\u0107 (uuf, jakie z\u0142e s\u0142owo) na to, by zosta\u0107 \u017con\u0105 ksi\u0119cia i mie\u0107 chat\u0119 bez kredytu, samookalecza\u0142y si\u0119 przycinaj\u0105c sobie pi\u0119tki, co by n\u00f3\u017c\u0119ta do pantofelka firmowego si\u0119 zmie\u015bci\u0142y\u2026<\/p>\n\n\n\n
To bajki Kochani. Wychowali\u015bmy si\u0119 na nich\u2026 Kszta\u0142towa\u0142y nas kiedy\u015b, a dzi\u015b sami cz\u0119sto czytamy je dzieciom. Nie analizuj\u0119 w tym miejscu, czy i jak mocno zry\u0142y nam psychik\u0119, czy nie zrobi\u0142y tego wcale. Nie to jest przedmiotem tych rozwa\u017ca\u0144. Z reszt\u0105, ka\u017cdy wie sam, jak to by\u0142o w jego przypadku. A \u017ale chyba nie by\u0142o a\u017c tak, bo nasze pokolenie, ochrzczone pokoleniem X, na chronicznych i hurtowych psychopat\u00f3w jednak nie wyros\u0142o.
Bajki uczy\u0142y nas odr\u00f3\u017cnia\u0107 dobro od z\u0142a. To by\u0142a ich kluczowa rola. Reszta, cz\u0119sto niesp\u00f3jnej fabu\u0142y i ma\u0142o fortunnego zako\u0144czenia, by\u0142a po prostu.. bajk\u0105. I my o tym z regu\u0142y wiedzieli\u015bmy. Tak sami z siebie. Nie trzeba nam by\u0142o wtedy t\u0142umaczy\u0107, jak dzisiejszym ludziom – za pomoc\u0105 specjalnych ulotek, \u017ceby si\u0119 nie sugerowa\u0107 1:1, bo to grozi \u015bmierci\u0105 lub kalectwem. Historia w zasadzie nie zna przypadku tak totalnego zafiksowania na dan\u0105 opowie\u015b\u0107. Natomiast znamiona czasu wida\u0107 obecnie w tym, \u017ce kiedy\u015b by\u0142oby to nie do pomy\u015blenia, ale dzi\u015b istnieje realna szansa, \u017ce czytelnik lub czytelniczka obetnie sobie kawa\u0142ek stopy, by zmie\u015bci\u0107 j\u0105 do najnowszego modelu bucika marki Nike. Albo zatruje si\u0119 s\u0142odyczami, po\u017car\u0142szy za jednym posiedzeniem, 10 kilo piernik\u00f3w. Co prawda, nie z chatki z piernika ale z Biedronki.
Kto wie jakimi pozwami by si\u0119 sko\u0144czy\u0142o, gdyby bracia Grimm czy Andersen nadal \u017cyli.<\/p>\n\n\n\n
Tak\u017ce ten\u2026 Jako \u017cywo wida\u0107, \u017ce nasze \u017cycie to JEST w\u0142a\u015bnie bajka. Bo tak jak ona, bywa nielogiczne, miewa absurdalne zwroty akcji, a i zako\u0144czenie cz\u0119sto jakie\u015b takie ma\u0142o fortunne.
Na konkretach wygl\u0105da to z grubsza tak.<\/p>\n\n\n\n
Mieszkamy cz\u0119sto za g\u00f3rami i lasami, na strze\u017conym osiedlu. Czasami nawet ten nasz osiedlowy pa\u0142ac ma stra\u017cnika, to znaczy \u2013 portiera. <\/p>\n\n\n\n Nie wygl\u0105da to bardzo bajkowo? Wprost przeciwnie. My nasze bajki piszemy sami uk\u0142adaj\u0105c scenariusz i formu\u0142uj\u0105c puent\u0119. A gdyby jaki\u015b obcy typ za\u017cyczy\u0142 sobie nas poca\u0142owa\u0107. W naszej sypialni. W \u015brodku nocy, Przerywaj\u0105c nam zas\u0142u\u017cony sen, z pomoc\u0105 przyszed\u0142by alarm, krzepcy panowie z ochrony, a je\u015bli typ mia\u0142by szcz\u0119\u015bcie podej\u015b\u0107 za blisko \u2013 gaz pieprzowy.
W obej\u015bciu karoca nap\u0119dzana rumakami \u2013 mechanicznymi. Albo i dwie. W zale\u017cno\u015bci od pojemno\u015bci skarbca, lub wysoko\u015bci linii kredytowej.
W chatce lub wie\u017cy (je\u015bli kto w bloku mieszka) wspania\u0142y ksi\u0105\u017c\u0119 lub swojski Shrek, a w Niedaleko\u015bci Za Bliskiej, z\u0142a kr\u00f3lowa, co to si\u0119 cz\u0119sto Te\u015bciow\u0105 zowie i dybie na dobre samopoczucie naszego ksi\u0119cia tudzie\u017c swojskiego Shreka.<\/p>\n\n\n\n![\"\"](\"https:\/\/stomalife.pl\/blog-stomalife\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/7.-opowiem-ci-bajke-1-2-1024x825.jpg\")
<\/figure>\n\n\n\n
Jest jednak co\u015b, co r\u00f3\u017cni bajki braci Grimm czy Andersena, od naszych. Tamte zosta\u0142y ju\u017c spisane. Nic si\u0119 do nich ju\u017c doda\u0107 nie da. Nic poprawi\u0107 i zmieni\u0107.
Syrenka cierpi cho\u0107 na zawsze ju\u017c b\u0119dzie wygl\u0105da\u0107 jak milion dolar\u00f3w.
Ja\u015b i Ma\u0142gosia maj\u0105 traum\u0119 po dokonanej zbrodni.
Kopciuszek ju\u017c zawsze b\u0119dzie skazany na syndrom sztokholmski.
A Dziewczynka z zapa\u0142kami nie o\u017cyje.
Natomiast nasze w\u0142asne, osobiste bajki, to ju\u017c zupe\u0142nie inna – bajka. \ud83d\ude42
Nasze bajki \u2013 wci\u0105\u017c s\u0105 niedoko\u0144czone. A to oznacza, \u017ce ich przebieg wcale nie musi by\u0107 tak dramatyczny jak u bajkopisarzy z dawnych lat.<\/p>\n\n\n\n
Mamy wp\u0142yw na to, jaki rozmiar buta nosimy, bo ksi\u0119cia\/ksi\u0119\u017cniczk\u0119 sobie sami wybieramy. I nie trzeba do tego palc\u00f3w podkurcza\u0107. Jedynie oczy otworzy\u0107 i buzi\u0119 zamkn\u0105\u0107, nastawiaj\u0105c si\u0119 na odbi\u00f3r.
Od piernikowych chatek trzymamy si\u0119 z daleka, bo cukier nie krzepi, jak twierdzi\u0142 Wa\u0144kowicz, podobnie jak toksyczne babunie.
By uwolni\u0107 si\u0119 od patologicznych wi\u0119zi spotykamy si\u0119 z psychologiem, kt\u00f3ry uczy nas m\u00f3wienia: nie i tego, \u017ce od z\u0142ej, krzywdz\u0105cej przesz\u0142o\u015bci w postaci ludzi bluszczy \u017ceruj\u0105cych na naszym dobru, nale\u017cy si\u0119 odci\u0105\u0107 a nie zabiera\u0107 z sob\u0105 do pa\u0142acu. Bez wzgl\u0119du ma to czy to przyszywane siostry i macocha czy kto\u015b inny.<\/p>\n\n\n\n
Jak pokazano powy\u017cszym tekstem, i to jeszcze na przyk\u0142adach – \u017cycie to jest bajka. I wielk\u0105 frajda jest m\u00f3c zapisywa\u0107 jej kolejne strony.<\/p>\n\n\n\n
![\"\"](\"https:\/\/stomalife.pl\/blog-stomalife\/wp-content\/uploads\/2023\/08\/7.-opowiem-ci-bajke-2-2-1024x879.jpg\")
<\/figure>\n\n\n\n